این چه شمعی است؟
شمع از جان مایه میگذارد و پروانه میپرورد. همین رسم، میشود چشمانداز «شمع» شبکۀ مبلغان و عملیاتهای تبلیغی. این شبکه میخواهد تبلیغ را با چاشنی موضوعشناسی و زمانشناسی اثرگذارتر کند.
شبکهسازی و بهینهسازی فرآیند اعزام مبلغ بر اساس شرایط خاص هر برهۀ زمانی، کارویژۀ «شمع» است. «شمع» در آستانۀ محرم 1442 یا علی گفته و به میدان پا گذاشته است. نمک هر منبری ذکر حسین(ع) است و «شمع» یادآور «شمعی است که جانها همه پروانۀ اوست».
***
دوست داریم مبلغان متخصص را دورِ هم جمع کرده و به شما معرفیشان کنیم: «شبکهسازی»
میخواهیم سخن غنی بگوییم، حرفهای ارزنده بزنیم و یکصداتر منبر برویم: «محتوا»
برآنیم که در جامعه جاری شویم، دین را در عمل تبلیغ کنیم و طَبِیبٌ دَوَّارٌ بِطِبِّهِ شویم: «عملیات تبلیغی»
شبکهسازی، محتوانویسی، عملیات تبلیغی: «شمع»
اگر واقعاً اینگونه بشویم، شمعی شدهایم در میان جمع. پس، بسم الله، یا علی، برخیزیم:
اینقدر به تاریکی لعنت نفرستیم.
خب، یک شمع روشن کنیم. همین!
شما هم بیایید دورِ هم باشیم و مجلسی برپا کنیم.
ما اینجاییم:
ShabakeTabligh.ir.
ایتا:eitaa.com/ShabakeTabligh
اینستاگرام:instagram.com/ShabakeTabligh
هستیم، سراپا، پابهرکابِ یاریتان:
برای پیونددادنِ شما به مبلّغان دینی،
برای تأمین بستههای محتوایی مبلّغان،
برای ترسیم عملیاتهای تبلیغی در مناسبتها.
***
چون شمع تازیانهی پروانهایم ما
مقام معظم رهبری:
مبلّغان، که در رأس آنها پیامبران الهی و اولیا و صلحا بودند؛ مثل شمعی که پروانهها را به حرکت وا میدارند:
چون شمع تازیانه پروانهایم ما عشّاق را به تیغ زبان گرم میکنیم
مبلّغ، با زبان خود، با دل خود، با جان خود، با روح خود، با همّت خود و با روشنبینی خود حرکت میکند. انقلاب هم همینطور پیروز شد. آن روزها هم مبلّغان دینی هرجا رفتند، چراغی از آن خورشید فروزانی که مرکز همه این شعاعها بود - یعنی امام بزرگوار ما؛ و او خود شعلهای از خورشید فروزان اباعبداللَّهالحسین علیهالصّلاةوالسّلام بود - روشن کردند و همه جا نورباران شد. دلها که روشن شد، جانها که آگاه شد، جسمها و زبانها به حرکت میافتد و ارادهها کار میکند.
امروز هم همینطور است، فردا هم همینگونه است؛ منتها در هر زمانی، هنر مبّلغ دین این است که مخاطب را با آنچه که نیاز اوست، آشنا کند. بنابراین، نیاز زمانه را باید شناخت.
(بیانات در دیدار جمعی از روحانیون، 23/01/1378)
مقام معظم رهبری:
مبلّغان، که در رأس آنها پیامبران الهی و اولیا و صلحا بودند؛ مثل شمعی که پروانهها را به حرکت وا میدارند:
چون شمع تازیانه پروانهایم ما
عشّاق را به تیغ زبان گرم میکنیم
مبلّغ، با زبان خود، با دل خود، با جان خود، با روح خود، با همّت خود و با روشنبینی خود حرکت میکند.
انقلاب هم همینطور پیروز شد. آن روزها هم مبلّغان دینی هرجا رفتند، چراغی از آن خورشید فروزانی که مرکز همه این شعاعها بود - یعنی امام بزرگوار ما؛ و او خود شعلهای از خورشید فروزان اباعبداللَّهالحسین علیهالصّلاةوالسّلام بود - روشن کردند و همه جا نورباران شد. دلها که روشن شد، جانها که آگاه شد، جسمها و زبانها به حرکت میافتد و ارادهها کار میکند.
امروز هم همینطور است، فردا هم همینگونه است؛ منتها در هر زمانی، هنر مبّلغ دین این است که مخاطب را با آنچه که نیاز اوست، آشنا کند. بنابراین، نیاز زمانه را باید شناخت.
(بیانات در دیدار جمعی از روحانیون، 23/01/1378)